سرد و ابری، هوای جا مانده            سـوز دارد صـدای جا مـانده

دل‌شکسته، به گریه می‌گُذَرَد            تک تکِ لحظه‌های جا مانده

شـوقِ دائـم نـصـیب زائـرها            بغض و حسرت برای جا مانده

ربّـنـا! روزی‌ام زیـارت کـن            خـواهــشِ ربـنـای جا مـانـده

شهرِ خلوت، سکوت و تنهایی            این شده مـاجـرای جا مـانـده

می‌کِشد آه و سینه‌اش تنگ است            نـوکـرِ بـی‌نــوای جـا مـانـده

چـاره‌ای نیست می‌شود حالا            روضه‌هـا کـربلای جا مانده

ای رفیقان به مِهـر بردارید!            یک قدم هم به جای جا مانده